หะดีษเศาะหีหฺมุสลิม 41 (58) :
حَدَّثَنَا حَسَنٌ الْحُلْوَانِيُّ وَعَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ جَمِيعًا عَنْ أَبِي عَاصِمٍ قَالَ عَبْدٌ أَنْبَأَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنْ ابْنِ جُرَيْجٍ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا الزُّبَيْرِ يَقُولُ سَمِعْتُ جَابِرًا يَقُولُ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ
الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ
หะซัน อัลหัลวานีย์ และอับดุ อิบนุหุมีด ทั้งสองได้กล่าวแก่เราว่า รายงานจากอะบีอาศิม ว่า อับดุน ได้บอกแก่เราว่า อะบู อาศิม จาก อิบนุญุไรจ์ ว่า เขาได้ยิน อะบู อัซซุไบร์ ได้กล่าวว่ เขาได้ยิน ญาบิรฺ ได้กล่าวว่า ฉันได้ยินนบี(ศ็อลฯ) กล่าวว่า
“มุสลิม(ที่แท้จริ)คือคนที่ทำให้คนมุสลิมปลอดภัยจากลิ้น(คำพูด)ของเขาและมือของเขา“
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น