อัลลอฮฺทรงสร้างบ่าวขึ้นมาเพื่อให้ระลึกถึงพระองค์ พระองค์ทรงประทานปัจจัยความสะดวกสบายต่าง ๆ ให้แก่ผู้ที่พระองค์ทรงสร้างขึ้น เพื่อให้เขาขอบคุณพระองค์ แต่มีมากมายที่พวกเขาเหล่านั้นภักดีสิ่งอื่นนอกเหนือพระองค์ และพวกเขาก็จะขอบคุณต่อผู้อื่นที่ไม่ใช่พระองค์ เพราะธรรมชาติของการปฏิเสธ การเหินห่างและการดูหมิ่นต่อพรประทานของพระองค์ได้ครอบงำจิตวิญญาณของพวกเขา
ดังนั้นท่านอย่าตกใจเลย หากพบว่าคนพวกนี้ปฏิเสธความดีงามของท่าน พวกเขาเผาพลาญความใจดีของท่านและลืมความเมตตาที่ท่านเคยมอบให้ จนกระทั้งบางครั้งพวกเขาจะจัดท่านเป็นศัตรูของพวกเขา พวกเขาจะยิงท่านด้วยความเกลียดชังที่ฝังอยู่ในตัวเขา ไม่ใช่เพราะอะไร เพียงแค่ท่านทำดีกับพวกเขา
{وَمَا نَقَمُوٓاْ إِلَّآ أَنۡ أَغۡنَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ مِن فَضۡلِهِۦ} (และไม่ใช่เพราะอะไรที่พวกเขาถูกเกลียดชัง นอกจากว่า อัลลอฮฺ และเราะซูลของพระองค์ได้ทรงให้พวกเขามั่งคั่งขึ้นจากความกรุณาของพระองค์)
ถ้าเปิดบันทึกของนักวิชาการที่มีชื่อเสียงหลายๆท่าน ก็พบบทที่เกี่ยวกับเรื่องราวของพ่อที่เลี้ยงดูลูกชายของเขา เลี้ยงเขา ให้อาหาร ให้เครื่องดื่มและเครื่องนุ่งห่มแก่เขา อบรมเขา สังสอนเขา ให้ความรู้แก่เขา อดหลับอดนอนเพื่อให้เขาได้หลับสบาย อดข้าวอดน้ำให้ลูกอิ่ม เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าก็ยอมทนขอให้ลูกได้สบาย แต่เมื่อลูกคนนี้ได้เติบใหญ่ มีพลังและแข็งแรงพอที่จะช่วยเหลือพ่อได้ ลูกคนนี้กลับทำกับพ่อราวกับหมาจรจัด เกลียดชัง ดูถูก ทรมานและขับไล่ไสส่ง
ด้วยเหตุนี้ คนที่ถูกเผาผลาญกระดาษแห่งความดีงามของเขาโดยผู้ที่มีสัญชาตญาณตาละปัตรและทำลายความต้องการ ก็ขอแสดงความยินดีกับผลตอบแทนที่ได้รับแทนที่ที่ได้สูญเสียไปด้วยผลบุญที่ไม่สิ้นสุด
ด้วยคำกล่าวที่รุนแรงเช่นนี้มิได้หมายความว่าเชิญชวนให้ท่านละทิ้งความสวยงามที่ได้เคยกระทำ ละทิ้งความดีงามที่ทำให้กับคนอื่น แต่ให้ท่านมั่นคงแม้จะประสบกับความอกตัญญูและปฏิเสธความสวยงามนี้ อย่าหมดหวังกับการกระทำของพวกเขา
ท่านจงทำดีต่อไป ทำเพื่ออัลลอฮฺ เพราะท่านจะชนะในว่ากรณีใดๆ การดูถูกดูแคลนท่านไม่สามารถที่จะทำลายท่านได้ หรือถูกปฏิเสธจากการปฏิเสธท่าน ขอขอบคุณอัลลอฮฺเพราะท่านคือคนดีที่มีพระคุณ เขาเป็นคนทำไม่ดี และมือบนย่อมดีกว่ามือล่าง
{إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُكُورًا} (แท้จริงเราให้อาหารแก่พวกท่าน โดยหวังความโปรดปรานของอัลลอฮฺ เรามิได้หวังการตอบแทนและการขอบคุณจากพวกท่านแต่ประการใด)
นักปราชญ์หลายคนประหลาดใจกับความดื้อรั้นของฝูงชน ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยได้ยินการเปิดเผยอันรุ่งโรจน์จากวัจนของพระเจ้า ในขณะเดียวกันมันคร่ำครวญถึงความเย่อหยิ่งและการกบฏของเขา
{مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ} (เขาก็เมินคล้ายกับว่าเขามิได้วิงวอนขอเราให้พ้นจากอันตรายที่ได้ประสบแก่เขาเช่นนั้นแหละ ถูกทำให้สวยงามแก่บรรดาผู้ละเมิดขอบเขตในสิ่งที่พวกเขากระทำ)
ท่านไม่ต้องแปลกใจเลยว่า ทำไมเมื่อท่านมอบปากแก่ให้แก่คนโง่ เขาใช้ปากกานั้นเขียนด่าท่าน เมื่อท่านให้ไม้เท้าแก่คนเลี้ยงแกะให้เขาใช้ต้อนฟูงแกะเขา เขาเอาไม้เท้านั้นตีหัวท่าน เพราะนี้คือหลักการของมนุษย์ที่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยความอกตัญญูต่อพระเจ้าผู้อภิบาลที่สูงส่งของเขา ..
..แล้วจะเอาอะไรกับฉัน กับท่าน ?!
