เศาะหีหุลบุคอรีย์ 30(29) : เรื่อง การกระทำบาปเป็นการกระทำของอนารยะ(ญาฮีลียะฮฺ)

         เรื่อง : การกระทำบาปเป็นการกระทำของอนารยะ คนที่ได้กระทำลงไปไม่ถือว่าเป็นกุฟุร(ออกจากศาสนา) ดังคำกล่าวของนบี(ศ็อลฯ) ที่ว่า “ในตัวของเจ้ามีสิ่งอนารยะ(ญาฮีลียะฮฺ)” และอัลลอฮฺได้ตรัสว่า

إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ۚ

(แท้จริงอัลลอฮฺ จะไม่ทรงอภัยโทษให้แก่การที่สิ่งหนึ่งจะถูกให้มีภาคี ขึ้นแก่พระองค์ และพระองค์ทรงอภัยให้แก่สิ่งอื่นจากนั้น สำหรับผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์) (อันนิซาอฺ 4:48)

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ ، قَالَ : حَدَّثَنَا شُعْبَةُ ، عَنْ وَاصِلٍ الْأَحْدَبِ ، عَنْ الْمَعْرُورِ ، قَالَ

: لَقِيتُ أَبَا ذَرٍّ بِالرَّبَذَةِ وَعَلَيْهِ حُلَّةٌ وَعَلَى غُلَامِهِ حُلَّةٌ ، فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ ، فَقَالَ : إِنِّي سَابَبْتُ رَجُلًا فَعَيَّرْتُهُ بِأُمِّهِ ، فَقَالَ لِي النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :

” يَا أَبَا ذَرٍّ ،  أَعَيَّرْتَهُ بِأُمِّهِ ، إِنَّكَ امْرُؤٌ فِيكَ جَاهِلِيَّةٌ إِخْوَانُكُمْ خَوَلُكُمْ جَعَلَهُمُ اللَّهُ تَحْتَ أَيْدِيكُمْ ، فَمَنْ كَانَ أَخُوهُ تَحْتَ يَدِهِ فَلْيُطْعِمْهُ مِمَّا يَأْكُلُ وَلْيُلْبِسْهُ مِمَّا يَلْبَسُ ، وَلَا تُكَلِّفُوهُمْ مَا يَغْلِبُهُمْ ، فَإِنْ كَلَّفْتُمُوهُمْ فَأَعِينُوهُمْ ” .

ความว่า :
            ซุไลมาน อิบนุหัรฺบิน ได้บอกแก่เราว่า ชุอฺบะฮฺ ได้บอกแก่เราว่า วาศิล อัลอะหฺดับได้รายงานว่า จาก อัลมะฮฺรูรฺ ได้กล่าวว่า :

ฉันได้เจอกับอะบูซัรฺที่อัรฺเราะบะซะฮฺ บนตัวเขามีเสื้อคลุมยาว และคนใช้ของเขาก็สวมเสื้อคลุมยาวชนิดเดียวกัน ฉันก็ถามเขาเกี่ยวกับการสวมเสื้อเหมือนกับคนใช้ เขากล่าวว่า : ฉันได้ด่าชายคนหนึ่งกระทบถึงแม่ของเขา ท่านนบีก็กล่าวแก่ฉันว่า

“โอ้ อะบูซะรฺ เจ้าด่าเขากระทบถึงแม่ของเขา แน่นอนในตัวเจ้านั้นมีสิ่งอนารยะ(ญาฮีลียะฮฺ) บ่าวทาสของพวกเจ้าก็คือพี่น้องของพวกเจ้า อัลลอฮฺได้ให้พวกเขาอยู่ภายใต้การดูแล้วของพวกเจ้า ผู้ใดมีพี่น้องที่อยู่ภายใต้การดูแลเขาจะต้องให้อาการการกินเหมือนอย่างที่เขากินและสวมเสื้อผ้าเหมือนอย่างที่เขาสวม อย่าให้เขาทำงานหนักเกินกว่าความสามารถของเขา เมื่อพวกเจ้าให้เขาทำงานหนักก็จงช่วยเหลือพวกเขา”