حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ ، قَالَ : حَدَّثَنَا يَحْيَى ، عَنْ شُعْبَةَ ، عَنْ قَتَادَةَ ، عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، وَعَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ ، قَالَ : حَدَّثَنَا قَتَادَةُ ، عَنْ أَنَسٍ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، قَالَ :
” لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ ”
ความว่า :
มุซัดดัด ได้บอกแก่เราว่า ยะหฺยาได้บอกแก่เราว่า รายงานจากชุอฺบะฮฺว่า จากเกาะตาดะฮฺ จากอะนัซ(รอฎิฯ) จากท่านนบี(ศ็อลฯ) จากครูฮุไซนฺ ได้กล่าวว่า เกาะตาดะฮฺได้กล่าวว่า จากอะนัซ จากท่านนบี(ศ็อลฯ) ท่านกล่าวว่า
“การศรัทธาของคนหนึ่งไม่สมบูรณ์จนกว่าเขาจะรักพี่น้องของเขาเหมือนรักตัวเขาเอง“
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น