วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2565

เศาะหีหุลบุคอรีย์ 14(13) : เรื่อง รักศาสดาเป็นส่วนหนึ่งของความศรัทธา

 

حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ ، قَالَ : أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ ، قَالَ : حَدَّثَنَا أَبُو الزِّنَادِ ، عَنِ الْأَعْرَجِ ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، أَن رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، قَالَ :

” فَوَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ ، لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَالِدِهِ وَوَلَدِهِ ” .

 

ความว่า : 

        อะบูอัลยะมาน ได้บอกแก่เราว่า ชุไอบฺ ได้บอกแก่เราว่า อะบูอัซซินาได้บอกแก่เราว่า่ อ้ลอะอฺร็อจได้รายงานว่า รายงานจากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ(รอฎิฯ) ว่า ท่านเราะซูลุลลอฮฺ(ศ็อลฯ)ได้กล่าวว่า

“ขอสาบานด้วยอัลลอฮฺ ซึ่งชีวิตของฉันอยู่ในกำมือของพระองค์ ผู้ใดผู้หนึ่งของพวกเจ้าจะไม่ถือว่าได้ศรัทธามั่น จนกว่าเขาจะรักฉันมากว่าพ่อของเขาและลูกของเขา”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น