ตัฟซีรฺอิบนุกะษีรฺ : 12. ซูเราะฮฺยูซุฟ (23)

สัญลักษณ์ทางนิ้วมือที่ใช้แทนเรียกหรือเชิญชวน
(ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง)

وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ۚ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (٢٣)

 (( 23 ) และนางได้ยั่วยวนเขาโดยที่เขาอยู่ในบ้านของนาง และนางได้ปิดประตูอย่างแน่นและกล่าวว่า”มานี่ซิ!“ เขากล่าวว่า “ฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ แท้จริงเขาเป็นนายของฉัน ให้ที่พักพิงที่ดียิ่งแก่ฉัน แท้จริงบรรดาผู้อธรรมจะไม่บรรลุความสำเร็จ”)

            อัลลอฮฺได้ตรัสถึงภรรยาของข้าหลงวงที่นบียูซุฟ-อะลัยฮิซซะลาม-อาศัยอยู่ในบ้านเขา สามีของนางได้บอกแก่นางให้เลี้ยงดูนบียูซุฟอย่างให้เกียรติ แต่นางได้ยั่วยวนนบียูซุฟให้ทำไม่ดีกับตัวนางเอง คือ พยายามให้นบียูซุฟทำไม่ดีกับนางโดยเชิญชวนนบียูซุฟเข้าหานาง ที่เป็นเช่นนั้นเพราะนางรักและชอบนบียูซุฟมาก ด้วยความหล่อ ความงดงามและมีประกายในตัวนบียูซุฟ จึงทำให้นางแต่งตัวอย่างงดงาม ปิดประตูทุกบานและเรียกนบียูซุฟให้เข้าใกล้นาง แล้วนางก็กล่าวว่า

         وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ (มานี่ซิ!)
            แต่นบียูซุฟหักนักห้ามตัวเองไม่ให้เข้าไปหานางอย่างรุนแรง และกล่าวว่า

        قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ  (ฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ แท้จริงเขาเป็นนายของฉัน ให้ที่พักพิงที่ดียิ่งแก่ฉัน ) 

            ในที่นี้ใช้คำว่า “ร็อบ” และร็อบนี้แปลว่าผู้อภิบาล และใช้คำว่าคำร็อบหมายถึงเจ้านายที่เป็นผู้ใหญ่ที่นับถือ "ร็อบบี(رَبِّي)" คือ สามีของนางเป็นเจ้านายที่ดูแลฉัน

      أَحْسَنَ مَثْوَايَ(ให้ที่พักพิงที่ดียิ่งแก่ฉัน)
            ให้บ้านที่อยู่ที่ดี เขาดีกับฉัน ฉันไม่ทรยศเขาด้วยการกระทำไม่ดีกับครอบครัวของเขา

         إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (แท้จริงบรรดาผู้อธรรมจะไม่บรรลุความสำเร็จ)