ตัฟซีรฺอิบนุกะษีรฺ : 12. ซูเราะฮฺยูซุฟ (13-14)

قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ (١٣)

 قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ (١٤)

(( 13 ) เขากล่าวว่า “แท้จริงมันจะทำให้ฉันเศร้าใจ เมื่อพวกเจ้าจะเอาเขาไป และฉันกลัวว่า สุนัขป่าจะกินเขา ขณะที่พวกเจ้ามิได้เอาใจใส่ต่อเขา” ( 14 ) พวกเขากล่าวว่า “หากสุนัขป่ากินเขาทั้ง ๆ ที่พวกเรามีจำนวนมาก ดังนั้นแท้จริงพวกเราเป็นผู้ขาดทุนแน่นอน” )

            อัลลอฮฺได้ตรัสถึงเรื่องราวของนบีของพระองค์ ยะอฺกูบได้กล่าวกับลูก ๆ ของท่านเป็นการตอบลูก ๆ ที่ลูกบอกให้ส่งยูซุฟไปร่วมเล่นสนุกสนานกับเขาในทะเลทราย

        إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ (แท้จริงมันจะทำให้ฉันเศร้าใจ เมื่อพวกเจ้าจะเอาเขาไป) 

            คือ เกรงว่าจะมีการผลักหลงกัน ระหว่างที่พวกเจ้าเดินทางไปและกลับ ท่านนบียะอฺกูบรักยูซุฟมาก เพราะในตัวนบียูซุฟนั้นมีสิ่งที่ดีงามอย่างใหญ่หลวง มีลักษณะความเป็นนบีที่ครอบคลุม สมบูรณ์ทั้งรูปร่างหน้าตาและความประพฤติ ขอให้อัลลอฮฺให้สุขสันติแต่ท่านนบียูซุฟ

            และอัลลอฮฺตรัสว่า

         وَأَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ (และฉันกลัวว่า สุนัขป่าจะกินเขา ขณะที่พวกเจ้ามิได้เอาใจใส่ต่อเขา) 

            หมายถึง นบียะอฺกูบกล่าวว่า : ฉันกลัวว่าพวกเจ้ามีภาระยุ่งอยู่กับการยิงธนูและเลี้ยงสัตว์ (ไม่ทันได้ดูแลยูซุฟ) หมาป่าก็มากัดกินเขา และพวกเจ้าไม่มีใครรู้ แล้วพวกเขาเอาจากคำพูดของพ่อนี้ เป็นเหตุผลในการอ้างในสิ่งที่เขาทำ

            พวกเขาตอบนบียะอฺกูบเมื่อเขากลัวว่าจะถูกหมาป่ากิน

         لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ (หากสุนัขป่ากินเขาทั้ง ๆ ที่พวกเรามีจำนวนมาก ดังนั้นแท้จริงพวกเราเป็นผู้ขาดทุนแน่นอน)

            พวกเขาตอบว่า ถ้าหมาปามากัดกินเขาระหว่างที่พวกเราที่มีอยู่เป็นจำนวนมากนี้ แน่นอนพวกเราก็จะได้รับความหายนะ ที่ไม่สามารถต่อสู้กับมันได้