بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (1)
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (2)
(ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี
[1] อะลีฟ ลาม รออฺ เหล่านี้คือโองการทั้งหลายแห่งคัมภีร์ที่ชัดแจ้ง
[2] แท้จริงพวกเราได้ให้อัลกุรอานแก่เขาเป็นภาษาอาหรับ หวังว่าพวกเจ้าจะใช้ปัญญาคิด)
ยูซุฟเป็นใครมากจากไหนผมได้พูดคุยกันแล้วในบันทึกก่อน และมีความสำคัญมากขนาบท(หรือซูเราะฮฺ)หนึ่งในอัลกุรอานได้ตั้งให้เป็นชื่อท่าน เรื่องราวในบทนี้จะกล่าวถึงท่าน ความหมายต่าง ๆ ของแต่ละอายะอฺหรือโองการในบทนี้บรรดาอุลามาอฺ(ผู้รอบรู้ในอิสลาม)ได้บรรยายไว้มากมาย ผมก็ได้ศึกษามาบ้างบวกกับความรู้ทางการศึกษาและจิตวิทยาที่ได้ศึกษามา จึงขอพูดในมิติที่เป็นทางการศึกษาและจิตวิทยา
อายะฮฺหรือโองการแรกในบทหรือซูเราะฮฺนี้ พระผู้เป็นเจ้าอัลลอฮฺจะกล่าวว่า ..
الر อะลิฟ ลาม รออฺ
เป็นตัวอักษรในภาษาอาหรับ 3 ตัว มาเชื่อมต่อกัน เวลาอ่านก็จะอ่านที่ละตัวโดยไม่ได้อ่านให้เชื่อมต่อกันหรืออาจกล่าวได้ว่ามันเป็นอักษรย่อกลุ่มหนึ่ง ความหมายของอักษรย่อนี้ ไม่มีผู้ใดสามารถบอกเจาะจงได้ว่ามันคืออะไร และแปลว่าอยางไร เพราะท่านนบี(ศ็อลฯ)ศาสนฑูตของผู้ตรัสเองก็ไม่ได้บอกความหมายของอักษรย่อกลุ่มนี้ แม้ว่าระยะหลังจะมีบรรดาผู้รู้หลายคนให้ความหมายที่แตกต่างกัน เช่น อะลิฟ นั้นมาจากคำว่า อัลลอฮฺ ลาม มาจากคำว่า ละตีฟ(ที่อ่อนโยน) และรออฺ มาจากคำว่า อัรรอฮฺมาน(ผู้เมตตา) แต่นั้นก็เป็นการให้ความหมายของคนๆหนึ่งหรือคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น ไม่มีใครรับรองเลยว่ามันถูกต้องแท้จริง
ผู้รู้บางท่านบอกว่า นี้เป็นมหัศจรรย์อย่างหนึ่งที่อัลลอฮฺประทานมาในอัลกุรอาน ก่อนหน้าที่อิสลามจะถูกประทานลงมาพวกคนอาหรับนิยมเจ้าบทเจ้ากลอนมากหรือที่เรียกว่าชิอิรฺ(شعر) ชอบเล่นคำ เล่นภาษา และพวกเขานับถือและเชื่อในสรรพสิ่งต่างๆ เช่น ต้นไม้ ท่อนไม้ หิน ดิน ทราย และอื่น ๆ มีอำนาจทั้งสิ้นแล้วแต่จะเชื่อ แม้กระทั่งอาหารการกินที่พวกเขาปั้น ๆ ห้เป็นรูปคนก็กราบไหว้บูชากัน
เมื่ออิสลามถูกประทานลงมาผ่านศาสนฑูตที่เป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ ที่ชื่อว่ามุฮำมัด มาบอกแก่เขาว่า ผู้มีอำนาจจริงๆนั้นคือพระผู้เป็นเจ้าอัลลอฮฺ ไม่ใช่พวกสรรพสิ่งที่เขาเชื่อกัน ด้วยนิสัยที่ถูกครอบงำด้วยมารร้ายไชฏอนก็จะต่อต้านทันที พวกเขาจะยึดมั่นอย่างยิ่งยวดกับการเป็นผู้อนุรักษ์นิยม อะไรที่คนเก่าคนแก่ ปู่ย่าตาทวด เคยยึดถือ เคยเชื่ออย่างไร ก็จะตามเขา เปลี่ยนแปลงไม่ได้ เมื่อบอกว่าอัลกุรอานนี้เป็นคำพูดของพระผู้เป็นเจ้าผู้มีอำนาจจริง ๆ เขาจะเอามือปิดหูตัวเองหรือเอาผ้าคลุมทันที
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَأَصَرُّواْ وَٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا (7)
(7. และแท้จริงทุกครั้งที่ข้าพระองค์เรียกร้องเชิญชวนพวกเขาเพื่อที่พระองค์ท่านจะได้อภัยโทษให้แก่พวกเขา พวกเขาก็เอานิ้วมืออุดรูหูของพวกเขา และเอาเสื้อผ้าของพวกเขาคลุมโปง และพวกเขายังดื้อรั้น และหยิ่งยะโสด้วยความจองหอง)
บทหรือซูเราะฮฺในอัลกุรอาน ที่เริ่มต้นด้วยอักษรย่อเหมือนในซูเราะฮฺยูซุฟนี้ มีหลายซูเราะฮฺและเกือบทุกซูเราะฮฺหลังจากกล่าวคำนี้แล้วจะตามด้วยการกล่าวถึงความยิ่งใหญ่และชัดแจ้งของอัลกุรอานทันที
ในซูเราะฮฺนี้ อัลลอฮฺ จะตรัสตามอักษรย่อด้วยคำตรัสที่มีความว่า เหล่านี้คือโองการทั้งหลายแห่งคัมภีร์ที่ชัดแจ้ง
หมายถึงคำที่กล่าวต่อไปนี้นั้นคือโองการต่างที่กล่าวมาอย่างชัดเจน
อักษรย่อ อะลิฟ ลาม รออฺ ในที่นี้ เป็นสิ่งดึงดูดให้พวกเขาจากที่ไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยิน เขาต้องเปิดหูฟังในทันที หรือที่เรารู้จักกันที่เรียกว่าเป็นการจูงใจ(Motivation)
อะลีฟ ลาม รออฺ الر จึงเป็น แรงจูงใจ(Motivative)อย่างหนึ่ง
นักวิชาการสมัยใหม่ได้ให้ความหมายของแรงจูงใจเพื่อให้เข้าใจอย่างชัดเจนว่า
- แรงจูงใจ หมายถึง "บางสิ่งบางอย่างที่อยู่ภายในตัวของบุคคลที่มีผลทำให้บุคคลต้องกระทำ หรือเคลื่อนไหว หรือมี พฤติกรรม ในลักษณะที่มีเป้าหมาย" (Walters.1978 :218) กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ แรงจูงใจเป็นเหตุผล ของการกระทำ นั่นเอง
- แรงจูงใจ หมายถึง "สภาวะที่อยู่ภายในตัวที่เป็นพลัง ทำให้ร่างกายมีการเคลื่อนไหว ไปในทิศทางที่มีเป็าหมาย ที่ได้เลือกไว้แล้ว ซึ่งมักจะเป็นเป้าหมายที่มีอยู่นภาวะสิ่งแวดล้อม" (Loundon and Bitta.1988:368)
จากอายัตแรกในสูเราะฮฺนี้ ในมิตินี้ทำให้เราตระหนักได้ว่า การที่จะสอนอะไรแก่เด็กๆ ถ้าเด็กไม่ค่อยสนใจเราเท่าไร เราก็ต้องหาอะไรที่เด็กสนใจในเวลาและเป็นเรื่องแปลกประหลาดก็พยายามผูกเรื่องเหล่านั้นกับเนื้อหาที่เราจะสอนเขา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น