เศาะหีหุลบุคอรีย์ (4) :

 

٤. قَالَ ابْنُ شِهَابٍ وَأَخْبَرَنِي أَبُو سَلَمَةَ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ أَنَّ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيَّ قَالَ وَهُوَ يُحَدِّثُ عَنْ فَتْرَةِ الْوَحْيِ فَقَالَ فِي حَدِيثِهِ بَيْنَا أَنَا أَمْشِي إِذْ سَمِعْتُ صَوْتًا مِنْ السَّمَاءِ فَرَفَعْتُ بَصَرِي فَإِذَا الْمَلَكُ الَّذِي جَاءَنِي بِحِرَاءٍ جَالِسٌ عَلَى كُرْسِيٍّ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ فَرُعِبْتُ مِنْهُ فَرَجَعْتُ فَقُلْتُ زَمِّلُونِي زَمِّلُونِي فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ قُمْ فَأَنْذِرْ إِلَى قَوْلِهِ وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ فَحَمِيَ الْوَحْيُ وَتَتَابَعَ

 تَابَعَهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ وَأَبُو صَالِحٍ وَتَابَعَهُ هِلَالُ بْنُ رَدَّادٍ عَنْ الزُّهْرِيِّ وَقَالَ يُونُسُ وَمَعْمَرٌ بَوَادِرُهُ

4. อิบนุชีฮาบ ได้กล่าวว่า อะบูซะละมะฮฺ อิบนุอับดุรเราะฮฺมาน ได้เล่าแก่ฉันว่า ญาบิรฺ อิบนุอับดุลลอฮฺ อัลอันศอรีย์ ได้กล่าวว่า เขาได้กล่าวถึงช่วงเวลาที่ประทานวะหฺยู ว่า ท่านนบี(ศ็อลฯ)ได้กล่าวว่า “ระหว่างที่ฉันเดินอยู่นั้น ฉันได้ยินเสียงจากฟ้ากฟ้า ฉันจึงได้มองขึ้น ฉันจึงได้พบมะลาอิกะฮฺที่เคยมาหาฉันที่ถ้ำหิรออฺ นั่งอยู่บนเก้าอี้ระหว่างชั้นฟ้าและแผ่นดิน ฉันรู้สึกหวาดกลัวจึงกลับบ้านแล้วพูด(กับภรรยาว่า) ห่มฉัน ห่มฉัน จากนั้นอัลลอฮฺ-ตะอาลา-ก็ได้ประทานอายะห 

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ  قُمۡ فَأَنذِرۡ   (โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน) จนถึงอายะหฺ وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ (และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย) (อัลมุดัษษิรฺ, 1-4)” ตั้งแต่นั้นมาวะหฺยูก็ถูกประทานลงมาอย่างต่อเนื่อง

อับดุลลอฮฺ อิบนุยูซุฟและอะบู ศอลิหฺ ก็ได้รายงานเช่นนี้เหมือนกัน เช่นกัน ฮิลาล อิบนุรอดาด จากรายงานของ อัซซุฮฺรีย์ และยูนุซกับมะอฺมะรุนก็ได้กล่าวว่าจากรายงานของอัซซุฮฺรีย์เช่นกัน ยูนุซและมะอฺมัรฺ ได้กล่าวว่า ประทานลงมามากมายอย่างต่อเนื่อง