อิบนุกะษีรฺ เป็นใคร ?
อิบนุ กะษีรฺ มีชื่อจริงว่า อะบู อัลฟิดาอฺ อิสมาอีล อิบนุอุมัรฺ อิบนุกะษีรฺ อิบนุเฎาอฺ อิบนุกะษีรฺ อิบนุเฎาอฺ อิบนุดารฺอิลกอรฺชี อัดดิมัชกีย์ อัชชาฟีอีย์ เป็นที่รู้จักในนาม อิบนุกะษีรฺ
อิบนุกะษีรฺ เกิดที่ทางตอนใต้ของเมืองดามัสกัส ประเทศซีเรีย ในปี ฮ.ศ.700(ค.ศ. 1300) เติบโตในครอบครัวผู้รู้ คุณพ่อ อุมัรฺ อิบนุกะษีรฺ เป็นเคาฏีบ นักบรรยายธรรม ณ มัสยิดในหมู่บ้านของเขา เมื่ออายุ 3 ขวบ คุณพ่อได้เสียชีวิต และเมื่ออายุ 5 ขวบ ได้อพยพเข้าสู่เมืองดามัสกัสและเรียนหนังสือด้วยการทำงานส่งเสียตัวเอง และหนึ่งในบรรดาอาจารย์ที่ปราทวิชาแก่เขาคือ ชีคอิสลาม อิบนุ ตัยมียะฮฺ
เขาได้เขียนหนังสือมากมายและที่เป็นที่รู้จักกันดีและยึดเป็นหนังสืออ้างอิงหลักเล่มหนึ่ง คือ หนังสืออรรถาธิบายอัลกุรอาน ตัฟซีรฺ อัลกุรอาน อัลอะซีม หรือหนังสือที่เรารู้จักกันดีในชื่อ ตัฟซีรฺอิบนุ กะษีรฺ ส่วนหนังสือหะดีษหรือที่เป็นซุนนะฮฺ ก็มีหนังสือ อะหาดีษุ อุศูล(หะดีษหลัก) หนังสืออธิบายหะดีษเศษะหีหฺอัลบุคอรีย์ เป็นต้น และหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันดี คือ หนังสือประวัติศาสตร์ บิดายะฮฺ วันนิฮายะฮฺ(เริ่มต้นและสิ้นสุด) เป็นหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ตั้งแต่บังเกิดโลกจนถึงฮิจเราะฮฺศตวรรษที่ 8 สิ้นสุดสมัยของเขา
อินบุกะษีรฺ เสียชีวิตเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 26 เดือนชะอฺบาน ฮ.ศ.774 (กุมภาพันธ์ ค.ศ.1373) ที่เมืองดามัสกัส รวมอายุทของท่าน 74 ปี ในบั้นปลายของชีวิตท่านได้สูญเสียการมองเห็น และศพของท่านฝังเคียงข้างอาจารย์ของท่าน อิบนุตัยมียะฮฺ ที่สุสาน(กุโบร์)ที่ชื่อว่า อัศศอฟียะฮฺตัฟซีรฺ อัลกุรอาน อัลอะซีม
ก่อนที่เราจะทำความรู้จัก” ตัฟซีรอุบนุกะษีรฺ” เรามาทำความรู้จักกับตัฟซีรฺหลักๆของอะหฺลิซุนนะฮฺวัลญะมาอะฮฺ
- ตัฟซีรฺ อัฏเฏาะบะรีย (ฮศ.310)
- ตัฟซีรฺ อัลมาตุรีดีย์ (ฮศ.333)
- ตัฟซีรฺ อัฏเฎาะบะรีย์ (ฮศ.360)
- ตัฟซีรฺ อิบนุอะฏียะฮฺ (ฮศ.540)
- ตัฟซีรฺ อัรรอซี (ฮศ.606)
- ตัฟซีรฺ อัลกุรฏุบีย์ (ฮศ.671)
- ตัฟซีรฺ อัลบัยฎอวีย์ (ฮศ.685)
- ตัฟซรฺ อิบนุกะษีรฺ (ฮศ.774)
- ตัฟซีรฺ อัจญะละไลน์ (ฮศ.864 และ 911)
ในวงเล็บเป็นปีที่เสียชีวิตของคนเขียนตัฟซีรฺ ซึ่งเราจะเห็นได้ว่า ตัฟซีรฺที่เป็นเป็นที่รู้จักและได้ศึกษาแพร่หลายจนถึงทุกวันนี้ที่ใกล้กับสมัยนบีมุหัมมัด(ศ็อลฯ)มากที่สุดคือ ตัฟซีรฺ อัฏเฎาะบะรีย์ เพราะคนแต่งเสียชีวิตหลังจากสมัยนบี(ศ็อลฯ)เพียง 310 ปีเท่านั้น
ส่วนตัฟซีรฺ อัจญะลาไลน์ มีคนแต่งสองคน คือ ญะลาลุดดีน อัลมะหัลลา เสียชีวิตปี ฮศ. 864 จะแต่งตั้งแต่ซูเราะฮฺ อัลกะหฺฟี จนซูเราะฮฺสุดท้าย(อันนาซ) ต่อมา ญะลาลุดดีน อัซซะยูฏี ได้เขียนเพิ่มเติมจนหมดทั้งเล่มในปี ฮศ.870 และเสียชีวิตในปี ฮศ.911
นอกจากนี้ยังมีตัฟซีรฺที่คนอื่นเขียนอีกมากมาย มีทั้งที่เขียนตั้งแต่สมัยก่อนอัฏเฎาะบะรีย เช่น ตัฟซีรฺอิบนุอับบบาซ แต่ไม่เป็นที่นิยมมากนัก และตัฟซีรฺที่พวกเรานิยมศึกษา ที่เขียนขึ้นหลังจากอิบนุกะษีรฺ เช่น ตัฟซีรฺ ฟัตฮุลเกาะดีรฺ(ฮศ.1250) ตัฟซีรฺ อัลมุนารฺ (ฮศ.1354) ตัฟซีรฺ อัลมะรอฆี (ฮศ.1371) ฟีซิลาล อัลกุรอาน (ฮศ.1387) ตัฟซีรฺ อัตตะหฺรีรฺวัตตันวีรฺ (ฮศ.1393) และล่าสุดปี คศ.1930 มุหัมมัด อะลี อัศศอบูนีย์ ได้รวบรวมและคัดสรรค์จากตัฟซีรฺต่างๆ มารวมเป็นหนึ่งเดียว คือ ตัฟซีรฺศอฟวะตุตตะฟาซีรฺ
ตัฟซีรฺ อิบนุ กะษีรฺ (تفسير ابن كثير) เป็นชื่อที่ใช้เรียกหนังสือตัฟซีรฺ(อรรถาธิบายอัลกุรอาน) ที่เป็นที่ยอมรับและนิยมมากเล่มหนึ่ง ที่มีชื่อจริงว่า ตัฟซีรฺ อัลกุรอาน อัลอะซีม(تفسير القرآن العظيم) เขียนโดย อิมาม อิมาดุดดีน อะบู อัลฟิดาอฺ อิสมาอีล อิบนุ กะษีรฺ อัลกุรชีย์ อัดดิมัชกียฺ(عماد الدين أبي الفداء إسماعيل بن كثير القرشي الدمشقي) เรียกชื่อท่านสั้นๆและเป็นที่รู้จักกันทั่วว่า “อิบนุกะษีรฺ”(ابن كثير)
หนังสือตัฟซีรฺ อัลกุรอาน อัลอะซีม เป็นหนังสืออรรถาธิบายความหมายอัลกุรอาน ที่เรารู้จักในชื่อ ตัฟซีรฺ อิบนุกะษีรฺ นี้ ท่านอิบนุกะษีรฺ ได้บ่งบอกว่าท่านเริ่มเขียนเมื่อไรและสิ้นสุดเมื่อไร แต่มีข้อเขียนของบางคน เช่น อาจารย์ของท่านที่ชื่อ อัลมะซีย์ ในหนังสือตัฟซีรฺของท่านในซูเราะฮฺ อัล-อัมบิยาอฺ นั้นหมายความว่าท่านเขียนตัฟซีรฺเล่มนี้สิ้นสุดลงในช่วงที่อาจารย์ของท่านยังมีชีวิตอยู่ และอาจารย์ของท่านเสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 742
บางคนได้เขียนหนังสืออ้างอิงถึงหนังสือตัฟซีรฺของท่านอิบนุกะษีรฺ เช่น อิมาม อัซไซละอีย์ และอัซไซละอีย์นี้เสียชีวิตในปี ฮ.ศ.762 ทำให้เข้าใจว่า หนังสือตัฟซีรฺของท่านนี้ เผยแพร่ในช่วงเวลานั้น
หนังสือตัฟซีรฺ อิบนุกะษีรฺนี้ได้รับความนิยมมาก เป็นที่ยอมรับและได้แพร่กระจ่ายออกไปในที่ต่างๆ จนถึงทุกวันนี้ไม่มีห้องสมุดการศึกษาอิสลามใดที่จะไม่ปรากฏหนังสือของท่าน เพราะหนังสือของท่านเป็นหนังสือที่เขียนขึ้นเชิงวิชาการ มีการอ้างอิงที่พิสูจน์ได้ ใช้คำพูดที่ชัดเจน และในการเขียนหนังสือตัฟซีรฺเล่มนี้ พอสรุปแนวทางหรือหลักสูตร์ในการเขียนได้ดังนี้
- หะดีษนบี(ศ็อลฯ)ทีอ้างมาในหนังสือนั้นจะอ้างถึงคนรายงานหะดีษ
- ส่วนใหญ่แล้วหะดีษที่รายงานนั้น ท่านจะกล่าวด้วยว่า มีสถานะเป็นอย่างไร น่าเชื่อถือหรือไม่อย่างไร
- ถ้าท่านเห็นว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นความจริง ท่านก็จะสนับสนุนความเห็นนั้น โดยไม่ยึดติดกับความคลั่งไคลหรือการทำตามอย่างไร้เหตุผล
- ไม่ยึดถือเรื่องเล่าหรือเรื่องราวที่เป็นอิสรออีลียาต ที่เล่าสืบทอดกันมากก่อนจะที่อัลกุรอานจะประทานลงมา
- ถ้าอายัตใดที่พูดถึงในสิ่งที่เกี่ยวกับพระนามและลักษณะสมบัติของพระเจ้าแล้วท่านจะยึดมั่นในระบบวิถีของคนยุคก่อน(ยุคเศาะหาบะฮฺและตาบีอีน)
- ในการตัฟซีรอายัตด้วยหะดีษนั้น ท่านจะซึมซับหะดีษเข้าไปด้วย ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องการลงโทษในนรก เรื่องการเดินทางสู่ชั้นฟ้าของนบีและเรื่องอื่นๆ ในอายัตอื่นๆอีกมากมาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น