หะดีษเศาะหีหฺมุสลิม (2) (3) (4 ): เตือนการพูดเท็จเกี่ยวกับนบี(ศ็อลฯ) :

 เศาะหีหฺมุสลิม หะดีษที่ 2

وحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ ، حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ ، عَنْ شُعْبَةَ . ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى وَابْنُ بَشَّارٍ ، قَالَا : حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ ، عَنْ مَنْصُورٍ ، عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ حِرَاشٍ ، أَنَّهُ سَمِعَ عَلِيًّا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَخْطُبُ ، قَالَ :ـ

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " لَا تَكْذِبُوا عَلَيَّ ، فَإِنَّهُ مَنْ يَكْذِبْ عَلَيَّ ، يَلِجِ النَّارَ " ـ 

ความว่า : และได้รายงานแก่เราโดย อะบูบักรฺ อิบนุ อะบีชัยบะฮฺ รางงานแก่เราโอย ฆุนุดะรฺ จากชุอฺบะฮฺ. (จากสายรายงานสายอื่น) ได้รายงานแก่เราโดย มุหัมมัด อิบนุ อัล-มุษันนา และอิบนุบะชารฺ ทั้งสองได้กล่าว่า่ มุหัมมัด อิบนุญะอฺฟาร ได้รายงานแก่เราโดย ชุอฺบะฮฺ จาก มันศูร จากริบอีย์อิบนุหิรอช ว่า เขาได้ยินท่าน อาลี-เราะฎิยัลลอฮุอันฮู- ได้กล่าว ปาฐคถาว่า "ท่านเราะซูลุลลอฮฺ-ศ็อลฯ- ได้กล่าวว่า..  

"พวกเจ้าอย่าพูดเท็จในตัวฉัน เพราะผู้ที่พูดเท็จเกี่ยวกับตัวฉันนั้น จะต้องเข้านรก" 

(มุสลิม 2) (อัลบุคอรี 106)

 يَلِجِ แปลว่า เข้า ดังคำ นี้ที่อัลลอฮฺในอัลกุรอาน ในซูเราะฮฺ อัล-อะรอฟ อายะฮฺ 40 ที่ว่า

 وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ
 (พวกเขาจะไม่ได้เข้าสวรรค์จนกว่าอูฐเข้าไปในรูเข็มได้)

 เศาะหีหฺมุสลิม หะดีษที่ 3

وحَدَّثَنِي زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيل يَعْنِي ابْنَ عُلَيَّةَ ، عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ، أَنَّه قَالَ  : إِنَّهُ لَيَمْنَعُنِي أَنْ أُحَدِّثَكُمْ حَدِيثًا كَثِيرًا ،أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، قَالَ :ـ 

 مَنْ تَعَمَّدَ عَلَيَّ كَذِبًا ، فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ

ความว่า : ได้รายงานแก่ฉันโดย ซูไฮรฺ อิบนุหัรฺบฺ ได้รายงานแก่เรา อิสมาอีล คือ อิบนุอุลัยยะฮฺ จาก อับดุลอาซีซฺ อิบนุศุไฮบฺ จาก อะนัซ อิบนุมาลิก เขาได้กล่าวว่า "สิ่งหนึ่งที่ได้ห้ามฉันบอกหะดีษแก่พวกเจ้ามากไม่ได้ เพราะท่านเราะซูลุลอฮฺ-ศ็อลฯ- ได้กว่าวว่า .. 

"ผู้ใดจงใจพูดเท็จในตัวฉัน จงครอบครองที่นั่งของเขาในนรก" 

(มุสลิม 3)(อัลบุคอรี 108) 

تَبَوَّأ  ที่หนึ่งที่ใด หมายถึงถึงให้ดำรงอยู่ที่นั้น หรือเป็นประชากรของสถานที่แห่งนั้น ดังที่อัลลอฮฺได้ตรัสไว้ในซูเราะฮฺยูซุฟ อายะฮฺที่ 56 ว่า  

وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ ۚ   

(และเช่นนั้นแหละ เราได้ให้ยูซุฟมีอำนาจในแผ่นดินเขาจะพำนักอยู่ที่ใดได้ตามต้องการ)  

 เศาะหีหฺมุสลิม หะดีษที่ 4

وحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ الْغُبَرِيُّ ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ ، عَنْ أَبِي حَصِينٍ ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ ، عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ ، قَال : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :ـ  

" مَنْ كَذَبَ عَلَيَّ مُتَعَمِّدًا ، فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ " .

ความว่า : และได้รายงานแก่เราโดย มุหัมมัด อิบนุ อุบัยดฺ อัล-ฆุบารียฺ ได้รายงานแก่เรา โดย อะบู อะวานะฮฺ จาก อะบี หะศีน จาก อะบีศอลิฮฺ จากอะบูหุร็อยเราะฮฺ ได้กล่าว่า่ .. ท่านเราะซูลุลลอฮฺ-ศ็อลฯ- ได้กล่าวว่า..  

"ผู้ใดได้กล่าวเท็จในตัวฉันด้วยความตั้งใจ จงครอบครองที่นั่งของเขาในนรก"

(มุสลิม 4)(อัลบุคอรี 110) 

หะดีษทั้ง 3 หะดีษที่ยกมานี้ เป็นหะดีษที่เกี่ยวกับห้ามกล่าวเท็จในตัวท่านนบี กล่าวคือ ที่ไม่ใช่หะดีษบอกว่าหะดีษ ถ้าได้กระทำลงไปนับว่ามีความผิดอย่างใหญ่หลวง การกล่าวเท็จในความรู้ทั่วไปก็ไม่ควรกระทำเช่นกันโดยเฉพาะกล่าวเท็จในตัวนักวิชาการหรืออุลามาอฺที่เป็นผู้รู้ในเรื่องศาสนา และโดยพื้นฐานทั่วไปแล้วการกล่าวเท็จนั้นไม่ควรจะเกิดขึ้นโดยเฉพาะกับมุสลิมที่ศรัทธาในอัลลอฮฺ ศรัทธาในศาสดาอย่างแท้จริง

เป็นที่รู้กันดีในวงการหะดีษว่า หะดีษที่บันทึกโดยท่านมุสลิมนี้ เป็นหะดีษที่น่าเชื่อถือมากรองจากหะดีษที่บันทึกโดยอัลบุคอรี โดยเฉพาะหะดีษที่มีการบันทึกทั้งสองคนอย่างที่ยกมาในที่ทั้งสามหะดีษ ความน่าเชื่อถือของหะดีษนี้ก็มีมากขึ้น แต่ถึงกระนั้นก็ตามนักศึกษาหะดีษบางคนก็ยังได้พบว่าหะดีษของท่านอิมามมุสลิมนี้บางหะดีษยังมีหะดีษที่อยู่ในระดับความน่าเชื่อถือที่อ่อน(เฎาะอีฟ) ก็ไม่อาจปฎิเสธได้ แต่เมื่อเจอหะดีษเฎาะอีฟแล้ว ท่านมุสลิมก็ได้เขียนในบทนำของหนังสือของเขาว่า จะต้องบอกด้วยว่าหะดีษที่กล่าวมานั้นเป็นหะดีษเฎาะอีฟ เพื่อที่คนที่ฟังจะได้นำไปพิจรณาในการปฎิบัตใช้ 

นักวิชาการในการศาสนาบางท่านได้นำเสนอว่า การนำหะดีษเฎาะอีฟไปใช้นั้น มีเงื่อนไขอยู่ 3 อย่าง

1. ต้องไม่เป็นหะดีษเฎาะอีฟที่อยู่ในระดับเฎาะอีฟมากๆ 
2. หะดีษเฎาะอีฟนั้น มีต้นต่อมาจากหะดีษเศาะหีหฺ
3. และไม่ยึดมั่นว่าหะดีษเฎาะอีฟที่ว่านี้เป็นคำพูดของท่านนบี-ศ็อลฯ-

แน่นอนหะดีษเฎาะอีฟนี้ไม่สามารถที่จะนำไปโต้แย้งในการกำหนดบทบัญญัติได้ กล่าวคือ ไม่สามารถที่จะตัดสินว่าคนนั้นถูกหรือผิดตามหะดีษเฎาะอีฟนี้ได้ กระทำได้เพียงในการสนับสนุนในการทำดีในบางอย่าง .. วัลลอฮฺอะอฺลัม